Czary arktyki

Grenlandia, lipiec 2011

Wyprawa wiodła na największą wyspę Ziemi. Jej celem były połowy palii wędrownej (ang. arctic char), zamieszkującej tamtejsze rzeki i jeziora. Po dwudniowym pobycie nad słynną zatoką Disko Bay i podziwianiu pływających gór lodowych udaliśmy się nad leżąca na odludziu rzekę Erfalik. Tam przeżyliśmy przygody, o jakich marzy każdy wędkarz, poszukujący choćby skrawka wody nietkniętej przez cywilizację. W wyprawie uczestniczyło dziewięciu Polaków i troje Szwedów. Przez tydzień nasza polska ekipa złowiła 429 ryb, a bardziej doświadczeni szwedzcy koledzy dołożyli do tego kolejnych dwieście. Zapraszamy na fotoreportaż z tej arktycznej eskapady.

Autor reportażu: Piotr Motyka

Reportaż prasowy
Artykuł prasowy „Grenlandia – kraina czarów” autorstwa Piotra Motyki mogą przeczytać Państwo w magazynie „Wędkarski Świat” (11/2011). Egzemplarze archiwalne są do nabycia w redakcji.

Oto fragment:
Energicznie rozbujałem sznur mojej muchówki i posłałem sporą czarną nimfę – imitację widelnicy - w spieniony nurt kryształowo czystego potoku. Od razu nadrzuciłem linkę w górę i zacząłem obserwować jej szybki, swobodny spływ. Gdy w końcu sznur zaczął ściągać przynętę uniosłem kij w górę i poprowadziłem nimfę po skosie w stronę „mojego brzegu”. W pewnej chwili doskonale widoczna żółta linka naprężyła się i poczułem mocne szarpnięcie – coś żywego dało znać o sobie na końcu zestawu. Serce zakołatało radośnie w piersi, bo przeczuwałem, że wreszcie nadszedł ten moment, który przeżyłem już wiele razy w moich marzeniach. Z tą różnicą, że tym razem doświadczenie było realne. Nie musiałem reagować, bo wiedziałem, że w tej metodzie, dzięki oporowi zwisającego fragmentu linki, ryba zacina się sama. I nie pomyliłem się. Gwałtowny pisk kołowrotka oznajmił mi, że mam na kiju piękny okaz gatunku, która upodobał sobie najzimniejsze miejsca na Ziemi. Wędka wygięła się, a ja rozpocząłem brzegiem szaleńczą pogoń za rybą.